YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

30 Haziran 2009 Salı

TONSİLSPOR...



1970
yılında Hacettepe'den mezun oldum.
Birkaç ay sonra da Hacettepe KBB'a asistan olarak girdim.
Tam dört yıl burada zorlu bir Asistanlık dönemi geçirdim.

1970
yılında Hacettepe'de bir futbol turnuvası düzenlendi.
Her Klinik kendi uğraşı alanı ile ilgili olarak isim belirlemişti.
Bizim Takımımızın ismi "Tonsilspor" idi.
Nöroloji "Kellegücü", Genel Cerrahi "Fıtıkspor", Üroloji "İdrar Yolları İdmanyurdu", Radyoloji "Dikizspor", Pediatri "Tıfılspor", Beyin Cerrahisi "Matkapspor", Dahiliye "Tetkikspor", Diş Hekimliği "Çürükspor"  isimli takımlarla turnuvaya katılıyorlardı.
Amaç klinikler arası dostlukların geliştirilmesiydi.

Tüm ekiplerde iyi oyuncular vardı.
Her hafta sonu iki takım arasında maçlar yapılırdı.
Maçları çoğunlukla ODTÜ'nün sahasında oynardık.
Şampiyonluk maçları ise Anıttepe'deki sahada yapılırdı.
Tek devreli Lig usulunde her takım bir diğeri ile oynardı.
Maçlar büyük ilgi görür ve kıran kırana geçerdi.

1970 yılında Brezilya "dünya şampiyonu" olmuştu.
KBB'ın takımı bu nedenle sarı-yeşil forma renklerini seçmişti.
Bir Antrenörümüz bile vardı.
Haftada bir kez antrenman yapardık.
O dönemin modası olan 4-2-4 dizilişiyle sahaya çıkardık.
Kalde Kıvanç ağabey harikalar yaratırdı.
Hocamız Nazmi Bey bizlerden yaşlıydı.
Buna rağmen gayretli ve sert bir bek idi.
Ben libero oynardım.
Solumda Nadir son derece titiz ve dikkatli idi.
Sol bekte rahmetli Kemal ağabey elinden geleni yapmaya çalışırdı.
Orta sahayı Aras ve Cem parsellerdi.
Cem körük gibi çalışır, Aras da son derece teknik oynardı.
Sağ açıkta Vasıf ağabey rüzgâr gibi eser dururdu.
Önal, orta sahaya yardım ederdi ve futbol bilgisi iyi idi.
Ercihan profesyonel bir santrfordu.
Güçlü fiziği ile kimse durduramazdı onu.
Gollerimizin çoğunu da zaten o atardı.
Sol açık Bülent karşı tarafın sağ kanadını dengesiz oyunuyla bozardı.
İki de zayıf yedeğimiz vardı.
Futbol oynamayı bilmeyenler Pazar'ları hep nöbete kalırlardı.

Bu ekiple 1970-74 yılları arasında 4 yıl hep biz şampiyon olduk.
Dört yıl boyunca kupaların tümünü bizler aldık.
Tüm kupaları Tonsilspor toplayınca maçların tadı da kalmadı.
Daha sonra bu turnuvalar yapılmadı.

Hacettepe'de olmamasına rağmen amcam Dr. A. Kadir Tanyeri her maçımıza gelir ve bizleri desteklerdi.
Anıttepe'deki bir şampiyonluk maçından sonra amcam soyunma odamıza bir kasa şampanya getirmişti.
Şampiyonluk ve sonrasında içtiğim o şampanyanın tadı hala damaklarımdadır.


Tonsilspor
resimleri için lütfen tıklayınız :
https://photos.google.com/share/AF1QipPkLBFO_hDqQups7uttk0BcDxhLnThA0bhqlA7KrGFCTTzdV5zCLgFihgI00OLdPA/photo/AF1QipN37UUpmlyO2G1q_cx3V13oUWO3lVEmuRJz5fkZ?key=dzlWN3pORkNsU0hSUHp0QUxMajV4UVBYbVJwRlZ3
.