YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

27 Ekim 2011 Perşembe

ÇATALKARA...


"Karadutum, çatalkaram, çingenem
Nar tanem, nur tanem, bir tanem…"

Dizeleriyle başlar.
Karadut” şiiri, Bedri Rahmi’nin…

Uzun süre bilememiştim.
Çatalkara’nın anlamını…

Son İskilip gezimizde öğrendim.
Çataklara”nın ne olduğunu…

Meğerse bir üzüm türü imiş.
Çataklara.
İskilip’te yetişen.
Kara bir üzüm…

İki salkımı bir sapta olan.
Bu salkımı çatal’a benzeyen.
İki avuca zor sığan.
Kapkara, tatlı bir üzüm imiş…

Meşhur edememişler.
Bu Çatalkara’yı İskilip’liler.
Ama duyurmuş tüm ülkeye ismini.
Şair Bedri Rahmi

Aslında özlemiymiş şairin.
Olması bir “sanat beldesi”.
Bu güzel kentin.
Yani, İskilip’in…

Bu yıl tüm İskilip’liler vermişler ele ele.
Kaymakam’ıyla, Belediye Reisi’yle.
Bedri Rahmi’nin gelini Hughette ile.
Ve sahip çıkmışlar Şair’lerine.
O’nun 100. doğum senesinde…

Bir “Sergi Salonu” yapmışlar.
İsmini “Bedri Rahmi Eyüpoğlu” koymuşlar.
İçini Bedri Rahmi ile doldurmuşlar.
O'nun tanıtımını sağlamışlar…

Bu kadarla kalmamışlar.
Sanatçılar için bir konukevi oluşturmuşlar.
İsmini “Yazmalı Konak” koymuşlar.
Şair’in desenlerinden yazmalarla bezemişler…

Sanmayın bu hepsi.
Hazırlıkları devam etmekte.
İskilip üzümüne nazire.
Çatalklara Kültür Sanatevi de gelmekte...

Çocuklara atölyeler olacak burada.
Bu konağın zemin katında.
Bir de Sanat Galerisi var plânda.
Evin hemen ikinci katında…

Eğitim yapılacak burada çocuklara.
Çataklara üzümü adı altında.
Kültürel ve Sanatsal alanlarda.
Ve de olabildiğince özgür bir ortamda…

Getirmem gerek” demişti.
Bir ressamlar beldesi haline”.
İskilip’i…”, Bedri Rahmi.
1942 senesi Ekim’inde…

Dönüşecek mi dersiniz, ne?
İskilip, ressamlar beldesine.
Aradan geçen de.
Tam tamına 70 sene…


İskilip’te Bedri Rahmi Fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipPXdTeGbbplX6WNraIQFpE1MOnEplc12OzUbHBaNIOVbcHtkbM1NeO2aJeSmOw1gQ/photo/AF1QipP63VGcnbY2LM3jWguXP5qs_3tKpBonokDzhubD?key=UGlSUUtTQllVTFFrczluNGRUb0I1NDFSaDdSRXFB

Bedri Rahmi İskilip Belgeseli:
https://www.youtube.com/watch?v=13aJ-AP19B4
.