YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

15 Ekim 2015 Perşembe

SIKKIM'DAN PORTRELER...


Gitmiştik Hindistan'a.
Mayıs ayında.
Önce Kalküta'ya.
İnsan kalabalığına...

Caddelerinde, sokaklarında.
14 milyon nüfusuyla.
Oldukça kalabalıktı.
Kalküta...

Kalküta'nın insanlarını görüntülemiş.
Fotoğraflamıştım.
Ve anlatmıştım kısaca.
İki yazıyla bloğumda...

Gitmiştik sonrasında.
Yukarılara.
Çin sınırına.
Sıkkım'a...

Sıkkım en küçük Eyaleti.
Hindistan'ın.
Nüfusu da.
600 bin civarında...

Nüfusunun azlığı nedeniyle fazla. 
Portre fotoğrafı çekebileceğimi. 
Sanmıyordum daha.
Başlarken Sıkkım yolculuğuna...

Ama öyle değilmiş.
Onbir'den fazla..
Resmî dil konuşulmakta.
Sıkkım topraklarında...

Etnik gruplar da fazla.
Tibet'ten, Çin'den, Nepal'den.
Değişik kökenlerden.
Farklı kişiler var gerçekten...

Nevari'ler, Bhuti'ler, Chhettri'ler.
Lephça'lar,  Şerpa'lar, Tamang'lar. 
Brahman'lar, Pradhan'lar, Limbu'lar.
Mangar'lar, Guru'lar, Gurka'lar...

Hepsi buradalar.
Bu küçücük eyalette toplanmışlar.
Barış içinde, sessizce.
Yaşamlarını sürdürmekte...

Değişik kişiler.
Güler yüzlüler.
Sevecenler, hoşgörülüler.
Sizin için görüntülendiler...

Sıkkım'dan Portreler fotoğraflarım:

.