Yıllardan 1970 veya 71 olmalı.
Bölüm 43’de çömez (en kıdemsiz) Asistanım.
Kliniklerde yatan hastaların Konsültasyonlarını Serviste yapıyoruz.
Akşam üzeri Pediatriden 1 veya 2 yaşında bir bebek getirdiler.
Yanında ebeveynleri yok, bir posta getirmiş.
Burun kanaması olmuş, KBB'a göndermişler.
Ancak geldiğinde burun kanaması filan yoktu.
Durmuştu.
Oldukça da kalın bir dosyası vardı.
Dosyaya şöyle bir baktım.
Bebek derin anemisi (kansızlık) nedeni için yatırılmıştı.
Defalarca tekrarlanmış birçok Hematolojik (kan bilimi) tetkiklerle araştırılmıştı…
KBB hekimleri prensip olarak hastayı tümüyle muayene ederiz.
Yakınması neresinden olursa olsun tüm muayenesini yaparız.
Yani, kulağı ağrıyorsa yalnızca ağrıyan kulağa bakmayız.
Öbür kulağını da görürüz.
Burnuna da bakarız.
Boğazını da özenle inceleriz.
Genzine de bakarız.
Gırtlağını da görürüz.
Boynunu da gözden geçiririz.
Çünkü, tüm bu yapıların biri biriyle anatomik ilişkileri vardır.
Bir bölgedeki hastalığın sebebi, diğer bölgedeki bir nedenden kaynaklanır.
Bu nedenle tüm yapıları gözlemleriz.
İlişkilerini araştırırız.
Bir tek çocuklarda muayene çok zor olduğu için geniz ve gırtlağına bakamazdık.
Ancak, günümüzde artık endoskoplarla oraları da rahatça görebiliyoruz...
Benim gibi deneyimsiz genç Asistanlar daha da özenle muayeneler yapar.
Bebeği sırasıyla muayene ettim:
Kulaklarına baktım normal.
Burnuna dikkatle baktım normal.
Bir kanama odağı filan görünmüyor.
Boğazına da özenle baktım, orası da normal gibi görünüyor.
Tam boğaz muayenesini sonlandıracaktım ki,
Uvulanın (küçük dilin) arkasından bir şey oynadı gibime geldi.
Nedir bu, deyip biraz daha uzun gözlemledim.
O kahverengi şey yeniden ortaya çıktı ve tekrar kayboldu.
Bir şeyler olduğunu hissettim.
Kıdemlimi çağırdım, durumu ona anlattım.
O da ilk bakışta bir şey göremedi.
Ancak uzun bakmasını söyledim.
O da uzun uzun çocuğun boğazına baktı.
Bu kez o da gördü.
Genizde sülük olabileceğini söyledi.
Bebeğin boğazına % 1 Pantocain (yüzeyel anestetik bir sıvı) sıktık.
Pantocain’in etkisiyle kısa bir süre sonra sülük gevşedi.
Dil basacağı ve bir pensetle sülüğü kolayca alıp, yerinden çıkarttık.
Sülüğü bir kavanozun içine koyduk.
Konsültasyon kağıdına da bebeğin anemisinin (kansızlığının)
nedeninin genzindeki sülük olduğunu, tedavisinin tamamlandığını yazdık.
Sülüğü de kavanozun içine koyarak canlı biçimde Hekimine gönderdik.
Ertesi gün de çocuğu bir defa daha kontrol edelim istedik...
Ertesi gün çocuk bu kez annesi ile birlikte geldi.
Rahatlamıştı.
Annesine sorduğumuzda kırsal bölgeden geldiklerini öğrendik.
Çalışırken çocuğu çeşme kenarında yatırıp uyuttuklarını,
bu arada kendi işlerine devam ettiklerini ve
çevrede var olduklarını bildikleri sülüğün muhtemelen
o sıralarda boğazına girmiş olabileceği bilgisini aldık...
Hastadan hikaye almanın, muayene yapmanın çok büyük önemi var.
Tetkiklerin bu aşamada fazla bir kıymet-i harbiyesi yok.
Bunlar ancak tanıyı kanıtlamakta, tedavi planlamasında yardımcı olurlar.
O nedenle önce hasta özenle sorgulamalıdır.
Dikkatli, ayrıntılı bir hikaye alınmalıdır.
Sonra da güzel bir muayene yapılmalıdır.
Hastaya yaklaşımın ilk iki önemli adımı bunlardır.
Laboratuar incelemeleri, ayırıcı tanıda Hekime bilgiler verirler...
Muayenenin önemi konusundaki blog yazım:
http://yucel-tanyeri.blogspot.com.tr/2018/01/yeni-hekimlere.html
.
